Σάββατο 20 Φεβρουαρίου 2016

Μια βροχερή μέρα



          Το Ζην* της κάθε στιγμής

Μια απαραίτητη προϋπόθεση για να γίνεις ''δάσκαλος του Ζεν'' ήταν η μακρόχρονη μαθητεία σου σε κάποιον δάσκαλο.  Οι σπουδαστές του Ζεν έπρεπε να μαθητεύσουν δέκα χρόνια κοντά σε κάποιο δάσκαλο. Τότε θεωρούνταν ικανοί να διδάξουν οι ίδιοι.

Ο Τέννο ξεκίνησε νεαρός, και ύστερα από δέκα χρόνια μαθητείας θεωρήθηκε δάσκαλος. Συνήθεια και έθιμο ήταν ο αποχαιρετισμός... Ίσως να έδιναν οι νέοι δάσκαλοι και άτυπες εξετάσεις μ' αυτή την επίσκεψη. Νάσου λοιπό ο Τέννο, πήγε ν’ αποχαιρετήσει τον γέρο δάσκαλο Ναν Ιν.

Η μέρα είναι βροχερή... ο Τέννο κρατάει ομπρέλα και φοράει τσόκαρα.  Χαιρετάει τον δάσκαλο υποκλινόμενος και ετοιμάζεται να βολευτεί απέναντί του... Τον σταματάει ο γέρο-δάσκαλος που τον ακούει να τον ρωτάει:
«Θαρρώ πως άφησες τα τσόκαρά σου έξω από την πόρτα. Θέλω να ξέρω από ποια μεριά άφησες την ομπρέλα: δεξιά ή αριστερά από τα τσόκαρα;»

Ο Τέννο έμεινε ακίνητος... δεν ήξερε τι ν’ απαντήσει γιατί δεν είχε προσέξει από ποια μεριά είχε αφήσει την ομπρέλα.

Εκείνη τη στιγμή τόσο απλά και φυσικά, με τη βοήθεια του Ναν Ιν διαπίστωσε... πως είχε παραπλανηθεί.  Δεν είχε αποκτήσει το Ζεν της κάθε στιγμής.

Έμεινε λοιπόν εκεί δίπλα στον Ναν Ιν... έγινε μαθητής του.  Έξι χρόνια μαθήτευσε κοντά του μέχρι που έγινε ικανός να κατέχει το Ζεν της κάθε στιγμής.
___________________________________________

* Ζην, ελεύθερη, αυθαίρετη ερμηνεία του ''Ζεν'' από το Neo Perasma

Διαβάστε κι άλλες "Ιστορίες Ζεν"













Περιπλανώμενοι στην αγορά χάνουμε το χρόνο μας
Πόσο καιρό χρειάζομαι προς τη φώτιση
Η ανώτερη άγνοια
Αν καταφέρεις να γίνεις λίμνη
Το πιο όμορφο πράγμα στον κόσμο
Απέναντι στο θάνατο τι είναι πραγματικά σημαντικό
Όταν έχω ανάγκη να δω το κακό του άλλου
Όταν μπορείς να μην είσαι ποτέ φτωχός
Η αναμονή της ανάποδης κούπας
Ένας τόσο καλά κρυμμένος θησαυρός 


  Neo Perasma  


Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου