Σ' ένα άτυπο μονοπάτι λίγο πάνω από την μια όχθη, οι δυο άντρες περπατούν παράλληλα με τον ποταμίσιο ρου. Ο Σωκράτης παρατηρεί τα χαριτωμένα ψαρικά λικνίσματα και χαμογελώντας απευθύνεται στο φίλο του.
- «Κοίτα τα ψάρια που κολυμπάνε.... το διασκεδάζουν δεν νομίζεις ;»
- «Δεν είσαι ψάρι...» του απαντάει ο φίλος του «...άρα πως μπορείς πραγματικά να ξέρεις ότι το διασκεδάζουν... τι ενδείξεις έχεις γιαυτό ;»
- «Ενδείξεις ε...; Ωραία, τί ενδείξεις έχεις ότι δεν περνάνε καλά; Πού ξέρεις ότι ''Δεν ξέρω; Δεν είσαι εγώ...» απαντάει ο Σωκράτης «...άρα πως ξέρεις... ότι εγώ δεν ξέρω... ότι το διασκεδάζουν;»
Διαβάστε κι άλλες "Ιστορίες Ζεν"
Περιπλανώμενοι στην αγορά χάνουμε το χρόνο μας
Μια βροχερή μέρα
Πόσο καιρό χρειάζομαι προς τη φώτιση
Η ανώτερη άγνοια
Αν καταφέρεις να γίνεις λίμνη
Το πιο όμορφο πράγμα στον κόσμο
Όταν έχω ανάγκη να δω το κακό του άλλου
Όταν μπορείς να μην είσαι ποτέ φτωχός
Η αναμονή της ανάποδης κούπας
Ένας τόσο καλά κρυμμένος θησαυρός
Όπως βλέπεται τον κόσμο, έτσι ακριβώς και ο κόσμος θα σας αποκαλύπτεται
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου