Δευτέρα 16 Φεβρουαρίου 2015

Όταν έχω Ανάγκη να Δω το Κακό του Άλλου...


...δεν με νοιάζει το δικό μου ''κακό'' !


  Ένα σκληρό παιχνίδι έπαιξε η μοίρα, που έχει έναν δικό της τρόπο να μας μαθαίνει, να μας ωριμάζει, σε δυο άσπονδους εχθρούς. Αναγκάστηκαν να ταξιδέψουν οι δυο τους με το ίδιο καράβι.  Για να υπάρχει όσο το δυνατόν μεγαλύτερη απόσταση μεταξύ τους, ο ένας πήγε πρύμνη και ο άλλος πλώρη.
Η σφοδρή κακοκαιρία που τους βρήκε το πλοίο στη μέση του ταξιδιού, έκανε το κόσμο ανήσυχο και ένας ένας άρχισαν να μιλάνε για το ''τέλος τους''...

Όλα έδειχναν ότι το πλοίο ...θα βυθιζόταν!

Ένας από τους δυο αναζητά και βρίσκει τον καπετάνιο και του κάνει την ερώτηση:

- Με συγχωρείτε, μου λέτε ποιο μέρος του καραβιού θα βουλιάξει πρώτο;

- Η πλώρη απαντά ο καπετάνιος κρύβοντας την απορία του.

- Πάρα πολύ ωραία απαντά ο ερωτών, αφού θα δω τον εχθρό μου να πνίγεται δεν με νοιάζει που θα πεθάνω...!

 

Διαβάστε κι άλλες "Ιστορίες Ζεν"


Περιπλανώμενοι στην αγορά χάνουμε το χρόνο μας
Μια βροχερή μέρα  
Πόσο καιρό χρειάζομαι προς τη φώτιση
Η ανώτερη άγνοια
Αν καταφέρεις να γίνεις λίμνη
Το πιο όμορφο πράγμα στον κόσμο
Όταν μπορείς να μην είσαι ποτέ φτωχός
Η αναμονή της ανάποδης κούπας
Ένας τόσο καλά κρυμμένος θησαυρός 
Όπως βλέπεται τον κόσμο, έτσι ακριβώς και ο κόσμος θα σας αποκαλύπτεται


  Neo Perasma  

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου