Τι Είναι οι Ενεργητικοί Διαλογισμοί του Όσσο ?

Ο σύγχρονος άνθρωπος είναι ένα πολύ νέο φαινόμενο. Καμία παραδοσιακή μέθοδος δεν μπορεί να χρησιμοποιηθεί ακριβώς όπως υπάρχει επειδή δεν υπήρξε ποτέ μέχρι τώρα ο σύγχρονος άνθρωπος. Έτσι, κατά κάποιο τρόπο, όλες οι παραδοσιακές μέθοδοι έχουν χάσει το νόημά τους.

Για παράδειγμα, το σώμα έχει αλλάξει τόσο πολύ. Έχει λάβει τόσες ουσίες που καμία παραδοσιακή μέθοδος δεν μπορεί να είναι χρήσιμη. Η όλη ατμόσφαιρα είναι τεχνητή τώρα: ο αέρας, το νερό, η κοινωνία, οι συνθήκες διαβίωσης. Τίποτα δεν είναι φυσικό. Γεννιέσαι μέσα στην πλαστότητα, αναπτύσσεσαι μέσα σε αυτή. Έτσι οι παραδοσιακές μέθοδοι θα αποδειχθούν επιβλαβείς σήμερα. Θα πρέπει να τις μεταβάλουμε σύμφωνα με τη σύγχρονη κατάσταση.

Ένα άλλο πράγμα: η ποιότητα του νου έχει κατά βάση αλλάξει. Στην εποχή του Παταντζάλι [του διασημότερου σχολιαστή της γιόγκας], το κέντρο της ανθρώπινης προσωπικότητας δεν ήταν ο νους, ήταν η καρδιά. Πριν από τότε, δεν ήταν ούτε κι η καρδιά. Ήταν ακόμα χαμηλότερα, κοντά στον ομφαλό. Το κέντρο έχει τώρα πάει ακόμα πιο μακριά από τον ομφαλό. Τώρα, το κέντρο είναι ο εγκέφαλος. Γι'αυτό και διδασκαλίες όπως εκείνες του Κρισναμούρτι ασκούν γόητρο. Καμία μέθοδος δεν χρειάζεται και καμία τεχνική - μόνο κατανόηση. Αλλά εάν είναι απλώς μια λεκτική κατανόηση, απλώς διανοητική, τίποτα δεν αλλάζει, τίποτα δεν μεταμορφώνεται. Γίνεται και πάλι συσσώρευση γνώσεων.

Χρησιμοποιώ χαοτικές και όχι συστηματικές μεθόδους, επειδή η χαοτική μέθοδος βοηθά πολύ στο να ωθήσει το κέντρο κάτω από το νου. Δεν μπορούμε να ωθήσουμε το κέντρο προς τα κάτω μέσω κάποιας συστηματικής μεθόδου επειδή η συστηματοποίηση είναι εργασία τού εγκεφάλου. Μέσω μιας συστηματικής μεθόδου, ο εγκέφαλος θα ενισχυθεί. Θα του προστεθεί περισσότερη ενέργεια. Μέσω των χαοτικών μεθόδων ο εγκέφαλος μηδενίζεται. Δεν έχει τίποτα να κάνει. Η μέθοδος είναι τόσο χαοτική που το κέντρο ωθείται αυτόματα από τον εγκέφαλο στην καρδιά. Εάν κάνεις τη μέθοδο μου του Δυναμικού Διαλογισμού  με ζωηρότητα, μη συστηματικά, χαοτικά, το κέντρο σου μετακινείται στην καρδιά. Κατόπιν γίνεται η κάθαρση.

Η κάθαρση απαιτείται επειδή η καρδιά σου είναι πάρα πολύ καταπιεσμένη, εξ αιτίας του εγκεφάλου σου. Ο εγκέφαλός σου έχει αναλάβει τόσο μεγάλο μέρος της ύπαρξής σου ώστε κυριαρχεί πάνω σου. Δεν υπάρχει χώρος για την καρδιά, έτσι οι επιθυμίες της καρδιάς καταπιέζονται. Δεν έχεις γελάσει ποτέ από την καρδιά σου, δεν έχεις ζήσει ποτέ με την καρδιά σου, δεν έχεις κάνει ποτέ τίποτα με την καρδιά σου. Ο εγκέφαλος παρεμβαίνει πάντα και συστηματοποιεί, και κάνει μαθηματικά τα πράγματα, και η καρδιά καταπιέζεται. Έτσι, αρχικά, απαιτείται μια χαοτική μέθοδος για να ωθήσει το κέντρο της συνειδητότητας από τον εγκέφαλο προς την καρδιά.

Κατόπιν χρειάζεται η κάθαρση για να ελαφρύνει την καρδιά, να πετάξει έξω ό,τι είναι καταπιεσμένο, να κάνει την καρδιά να ανοίξει. Εάν η καρδιά γίνει ανάλαφρη και δίχως βάρη, τότε το κέντρο της συνειδητότητας ωθείται ακόμα χαμηλότερα, έρχεται στον ομφαλό. Ο ομφαλός είναι η πηγή της ζωντάνιας, ο σπόρος από τον οποίο προέρχονται τα πάντα: το σώμα και ο νους και τα πάντα.

Χρησιμοποιώ αυτήν την χαοτική μέθοδο με πολλή επίγνωση. Η συστηματική μεθοδολογία δεν θα βοηθήσει τώρα, επειδή ο εγκέφαλος θα την χρησιμοποιήσει ως όργανό του. Ούτε μπορεί ο απλός ψαλμός των μπατζάν να βοηθήσει τώρα, επειδή η καρδιά είναι τόσο φορτωμένη ώστε δεν μπορεί να ανθίσει σε αληθινό ψαλμό. Πρέπει να ωθήσουμε τη συνειδητότητα προς τα κάτω, προς την πηγή, προς τις ρίζες. Μόνο τότε υπάρχει η δυνατότητα τις μεταμόρφωσης. Έτσι χρησιμοποιώ τις χαοτικές μεθόδους για να ωθήσω τη συνειδητότητα από τον εγκέφαλο προς τα κάτω.

Όποτε είσαι χαοτικός, ο εγκέφαλος παύει να λειτουργεί. Για παράδειγμα, εάν οδηγείς ένα αυτοκίνητο και ξαφνικά κάποιος βγαίνει μπροστά σου, αντιδράς τόσο ξαφνικά που δεν μπορεί να είναι έργο του εγκεφάλου. Ο εγκέφαλος χρειάζεται χρόνο. Σκέφτεται τι να κάνει και τι να μην κάνει. Έτσι όποτε υπάρχει η πιθανότητα ατυχήματος και πατάς το φρένο, έχεις μια αίσθηση κοντά στον ομφαλό σου, σαν να είναι η κοιλιά σου που αντιδρά. Η συνειδητότητά σου ωθείται προς τα κάτω στον ομφαλό εξαιτίας του ατυχήματος. Εάν μπορούσες να υπολογίσεις το ατύχημα εκ των προτέρων, ο εγκέφαλος θα ήταν σε θέση να ασχοληθεί μαζί του. Αλλά όταν είσαι μπροστά σε ένα ατύχημα, συμβαίνει κάτι άγνωστο. Παρατηρείς τότε ότι η συνειδητότητά σου έχει μετακινηθεί στον ομφαλό.

Εάν ρωτήσεις έναν μοναχό του Ζεν, «Από πού σκέφτεσαι;» βάζει τα χέρια του στην κοιλιά του. Όταν οι δυτικοί ήρθαν για πρώτη φορά σε επαφή με τους Γιαπωνέζους μοναχούς δεν μπορούσαν να καταλάβουν. «Τι ανοησίες! Πώς μπορείτε να σκεφτείτε από την κοιλιά σας;»

Αλλά η απάντηση τού Ζεν έχει σημασία. Η συνειδητότητα μπορεί να χρησιμοποιήσει οποιοδήποτε κέντρο του σώματος, και το κέντρο που είναι το κοντινότερο στην αρχική πηγή είναι ο ομφαλός. Ο εγκέφαλος βρίσκεται στη μεγαλύτερη απόσταση από την αρχική πηγή, έτσι εάν η ζωτική ενέργεια κινείται προς τα έξω, κέντρο της συνειδητότητας θα γίνει ο εγκέφαλος. Και εάν η ζωτική ενέργεια κινείται προς τα μέσα, τελικά κέντρο θα γίνει ο ομφαλός.

Οι χαοτικές μέθοδοι απαιτούνται για να ωθήσουν τη συνειδητότητα στις ρίζες της, επειδή μόνο από τις ρίζες είναι δυνατή η μεταμόρφωση. Διαφορετικά θα συνεχίσεις να χρησιμοποιείς λέξεις και δεν θα υπάρξει καμία μεταμόρφωση. Δεν είναι αρκετό να γνωρίζεις απλώς τι είναι το σωστό. Πρέπει να μεταμορφώσεις τις ρίζες, διαφορετικά δεν θα αλλάξεις.

Όταν γνωρίζει κανείς το σωστό πράγμα και δεν μπορεί να κάνει τίποτα για αυτό, γίνεται διπλά ανήσυχος. Καταλαβαίνει, αλλά δεν μπορεί να κάνει τίποτα. Η κατανόηση έχει σημασία μόνο όταν προέρχεται από τον ομφαλό, από τις ρίζες. Εάν καταλαβαίνεις με τον εγκέφαλο, δεν σε μεταμορφώνει αυτό.

Το απόλυτο δεν μπορεί να γνωσθεί μέσω του εγκεφάλου, επειδή όταν λειτουργείς μέσω του εγκεφάλου είσαι σε σύγκρουση με τις ρίζες από τις οποίες έχεις προέλθει. Το όλο πρόβλημά σου είναι ότι έχεις απομακρυνθεί από τον ομφαλό. Έχεις προέλθει από τον ομφαλό και θα πεθάνεις μέσα από αυτόν. Πρέπει κανείς να επιστρέψει στις ρίζες. Αλλά η επιστροφή είναι δύσκολη, κοπιαστική.

Οι παραδοσιακές μέθοδοι ασκούν κάποια έλξη επειδή είναι πολύ αρχαίες και πάρα πολλοί άνθρωποι έχουν επιτύχει με αυτές στο παρελθόν. Μπορεί να έχουν χάσει για μας το νόημά τους, αλλά δεν ήταν έτσι για το Βούδα, τον Μαχαβίρα, τον Παταντζάλι ή τον Κρίσνα. Είχαν σημασία, ήταν χρήσιμες. Οι παλαιές μέθοδοι μπορεί να είναι χωρίς νόημα τώρα, αλλά επειδή ο Βούδας επέτυχε με αυτές, ασκούν κάποια έλξη. Ο παραδοσιακός άνθρωπος αισθάνεται: «Εάν ο Βούδας επέτυχε μέσω αυτών των μεθόδων, γιατί εγώ δεν μπορώ;»

Σήμερα όμως βρισκόμαστε σε μια τελείως διαφορετική κατάσταση. Η όλη ατμόσφαιρα, η όλη νοόσφαιρα, έχει αλλάξει. Κάθε μέθοδος είναι οργανικό τμήμα μιας συγκεκριμένης κατάστασης, ενός συγκεκριμένου νου, ενός συγκεκριμένου ανθρώπου. Το γεγονός ότι οι παλιές μέθοδοι δεν λειτουργούν δεν σημαίνει ότι καμιά μέθοδος δεν είναι χρήσιμη. Σημαίνει απλώς ότι οι ίδιες οι μέθοδοι πρέπει να αλλάξουν. Όπως βλέπω την κατάσταση, ο σύγχρονος άνθρωπος έχει αλλάξει τόσο πολύ που χρειάζεται νέες μεθόδους, νέες τεχνικές.

________________________________________________
Osho, The Psychology of the Esoteric, Talk #4

   Ο Διαλογισμός φέρνει  Άνθισμα

* Ο διαλογισμός θα σου φέρει όλο και πιο πολλή ευφυΐα, άπειρη ευφυΐα, ριζοσπαστική
   ευφυΐα.  Ο διαλογισμός θα σε κάνει πιο ζωντανό και ευαίσθητο΄ η ζωή σου θα γίνει 
  πλουσιότερη.

- ''Κοίτα τους ασκητές: η ζωή τους έχει γίνει σχεδόν σαν να μην είναι ζωή. Οι άνθρωποι αυτοί δεν είναι διαλογιστές. Μπορεί να είναι μαζοχιστές, να βασανίζουν τον εαυτό τους και να απολαμβάνουν τα βασανιστήρια… Ο νους είναι πολύ πονηρός, κάνει συνεχώς διάφορα πράγματα και τα εκλογικεύει.

- ''Κατά κανόνα είσαι βίαιος απέναντι στους άλλους, αλλά ο νους είναι πολύ πονηρός – μπορεί να μάθει τη μη βία, μπορεί να διδάσκει τη μη βία και τότε γίνεται βίαιος απέναντι στον εαυτό του. 

Και η βία που ασκείς στον εαυτό σου είναι σεβαστή από τους ανθρώπους, διότι έχουν την ιδέα πως αν είσαι ασκητής, είσαι θρησκευόμενος. Είναι τελείως ανόητο αυτό. 

Ο Θεός δεν είναι ασκητής, αλλιώς δεν θα υπήρχαν λουλούδια, δεν θα υπήρχαν πράσινα δέντρα, μόνον έρημοι. 

Ο Θεός δεν είναι ασκητής, αλλιώς δεν θα υπήρχε το τραγούδι στη ζωή, ο χορός στη ζωή – μόνο ατέλειωτα νεκροταφεία. 

Ο Θεός δεν είναι ασκητής: ο Θεός απολαμβάνει τη ζωή. 

Ο Θεός είναι περισσότερο επικούρειος από όσο μπορείς να φανταστείς. 

Αν σκέφτεσαι το Θεό, να τον σκέφτεσαι από την άποψη του Επίκουρου. Ο Θεός αποτελεί συνεχή αναζήτηση για όλο και πιο πολλή ευτυχία, χαρά, έκσταση. Να το θυμάσαι αυτό.  Αλλά ο νους είναι πολύ πονηρός. 

Μπορεί κι εκλογικεύει την παράλυση ως διαλογισμό΄ 

Μπορεί κι εκλογικεύει τη νωθρότητα ως υπέρβαση΄ 

Μπορεί κι εκλογικεύει τη νέκρωση ως απάρνηση. 

Πρόσεχε. Να θυμάσαι πάντα ότι αν κινείσαι στη σωστή κατεύθυνση, θα ανθίζεις συνεχώς''.

________________________

Osho

πηγή

Neo Perasma