Τρίτη 20 Ιανουαρίου 2015

Το Δέντρο που Πραγματοποιεί τις Ευχές




   Εδώ θα σας διηγηθούμε μια ιστορία ενός ανθρώπου που θα μπορούσε να είναι ο καθένας μας ή είναι ο καθένας μας.  
Κάποτε λοιπόν αυτός ο άνθρωπος, που την ιστορία του διαβάζετε, ταξίδευε.... και ταξίδευε... Στη μεγάλη περιπλάνησή του, τυχαία φτάνει, και μπαίνει  στον... παράδεισο. 
Απαραίτητη πληροφόρηση για αυτούς που δεν ξέρουν μια λεπτομέρεια: Σύμφωνα με την ινδική αντίληψη περί παράδεισου, υπάρχουν δέντρα εκεί, που εκπληρώνουν ευχές...  Όποια κι αν είναι η ευχή ή επιθυμία της σκέψης σου. Ο τρόπος που λειτουργεί είναι απλός,  το μόνο που έχει να κάνει κανείς είναι να καθίσει κάτω από ένα τέτοιο, δέντρο των ευχών, και να επιθυμήσει κάτι...  και αυτό θα γίνει αμέσως !

    Ο άνθρωπος της ιστορίας μας κουρασμένος όπως ήταν, αποκοιμήθηκε τυχαία κάτω από ένα τέτοιο δέντρο των ευχών.  
Κάποια στιγμή που ξύπνησε και νιώθοντας πείνα μονολογώντας σχεδόν, αφού κανείς δεν τον άκουγε, είπε:  "Πως πεινάω...! Αχ, και να έβρισκα λίγο φαγητό!" 
Τον τρόμαξε, όταν από το πουθενά, ένα στρωμένο τραπέζι με διάφορα πιάτα και πιατέλες πάνω του ξέχειλα με διάφορα λαχταριστά εδέσματα που τον περίμεναν να τα δοκιμάσει, άρχισε να προσγειώνεται μπροστά του
Άρχισε αμέσως να τρώει... Μετά από λίγο ήταν σε θέση να βεβαιώσει ότι ήταν και πολύ νόστιμα μάλιστα.  Ναι, ήταν ένα καλομαγειρεμένο γεύμα... Όταν τελείωσε ένιωθε καλύτερα... θα μπορούσε να πει ικανοποιημένος.  

Ήταν τόση η πείνα του, που στιγμή δεν σκέφτηκε... δεν έδωσε σημασία, από που ερχόταν το φαγητό.  Όταν πεινάς,  δεν το φιλοσοφείς.  Πέρασαν κάποια λεπτά... όχι πολλά,  δυο τρία χωρίς υπερβολή και νάσου μια δεύτερη σκέψη γεννήθηκε μέσα του και κοιτάζοντας εξεταστικά το τραπέζι παρατήρησε αυτό που δεν είχε δει από την αρχή. Δεν είχε τίποτα να πίνεται.  "Να είχα κάτι να πιώ...."  λέει μονολογώντας πάλι...

Ακολουθείται η ίδια πρακτική: Δεν προλαβαίνει να γυρίσει το κεφάλι του και μια σκουροκόκκινη καράφα προσγειώνεται με χάρη στη κέντρο του τραπεζιού, που είχε χώρο ειδικά γι αυτήν, λες και την περίμενε...  Πίνοντας διαπιστώνει ότι το άρτι αφιχθέν περιεχόμενο της καράφας ήταν ένα θαυμάσιο γλυκόπιοτο κρασί.

Έχοντας ικανοποιήσει δυο πιεστικές ανάγκες του, τώρα είναι μάλλον πιο ήρεμος και χαλαρός ώστε να αρχίσει να αναρωτιέται... σ' αυτήν την ευχάριστη και φιλόξενη σκιά του δέντρου που βρέθηκε:


"Μα τι γίνεται... Τι παράξενα πράγματα συμβαίνουν... Ονειρεύομαι ή μήπως υπάρχουν φαντάσματα γύρω μου, που μου παίζουν παιχνίδια?"

Τη διαδικασία την ξέρετε πια, δεν προλαβαίνει να το σκεφτεί και με την ίδια ταχύτητα... νάσου και τα φαντάσματα....! 


Φοβήθηκε...  Του κόπηκε η χολή. Άρχισε να τρέμει...  κοιτάζει γύρω του... 

Είναι μόνος του σκέφτεται... κάτι που δεν του είχε δώσει σημασία πριν...  Σίγουρα κινδυνεύει...

   - "Τώρα σίγουρα θα με σκοτώσουν..."

Και τον σκότωσαν  ! ! !


Το δέντρο που πραγματοποιεί τις ευχές, είναι ο νους. Ότι και να σκεφτείς αργά ή γρήγορα εκπληρώνεται.  Αν παρατηρήσεις βαθειά, θα ανακαλύψεις πως όλες οι σκέψεις σου, δημιουργούν εσένα και τη ζωή σου. Αυτές δημιουργούν την κόλαση και τον παράδεισό σου. 
Δημιουργούν τη δυστυχία και τη χαρά σου.  Δημιουργούν το θετικό και το αρνητικό.

  Neo Perasma  

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου