Τετάρτη 15 Οκτωβρίου 2014

Πάντα θα Υπάρχει Γύρω σου Μία Φράουλα...




...Αρκεί Να Τη Δεις

          Τα τοπία αλλάζουν όπως περπατάει.  Που να θυμάται τι συνάντησε στη διαδρομή του...  Πέρασε από δάσος πυκνό. Από από αγρούς και λόφους. Μετά κι άλλο δάσος...  Έχει διανύσει μέχρι τώρα, αρκετά χιλιόμετρα. Είναι ένας ταξιδιώτης. 

Τώρα τα βήματά του τον φέρνουν  σε ένα χωράφι.  Μια δυσάρεστη έκπληξη του βάζει το μυαλό να δουλέψει πιο γρήγορα. Μπροστά του είναι μία τίγρης.... 

Δεν χρειάστηκε να σκεφτεί. Το σώμα αυτόματα πετάχτηκε σαν ελατήριο, να σωθεί. 
Η τίγρης τον ακολούθησε... Είτε επειδή είναι στο ποιόν της να κυνηγάει, είτε από πείνα.  
Η προσπάθεια του κυνηγημένου ανθρώπου να ξεφύγει, παίρνει τέλος μπροστά σ' ένα γκρεμό...  
Προσπαθεί να φρενάρει το σώμα του, να μην γκρεμοτσακιστεί. 
Τελευταία στιγμή πιάνεται από τις ρίζες ενός δέντρου που βρέθηκαν μπροστά του μπροστά του, μισές  στο έδαφος,  μισές, ευτυχώς στον αέρα...



Η τίγρης στέκεται ακριβώς από πάνω του.... Νιώθει την ανάσα της, όπως ρουθουνίζει και   μυρίζει τον αέρα. 
Κοιτάζει προς τα κάτω... Αν βρει κάποια ανωμαλία  στο βράχο, κάτι... οτιδήποτε... Τα χέρια του έχουν αρχίσει να τρέμουν. Πολύ σύντομα θα αφήσουν τα σωτήρια ριζικά σκοινιά αν δεν κοπούν πρώτα εκείνα, τραυματισμένα από το τόσο μεγάλο βάρος.  

Αφού προς τα πάνω δεν μπορούσε να πάει, έπρεπε να πάει προς τα κάτω.   Στην περιπλάνηση της ερευνητικής ματιάς του,  αντικρίζει με τρόμο  μια άλλη τίγρη. Κάτι περίμενε κι αυτή.... 


Οι επισκέψεις που είχε εκείνη την δύσκολη στιγμή, δύο ποντίκια, ένα λευκό και ένα μαύρο άρχισαν να ροκανίζουν το φιλόξενο δέντρο του. 


Μια φορτωμένη φραουλιά δίπλα του, κατακόκκινη, τον προκαλεί να τη γευτεί. Κρατώντας με το ένα χέρι τα "σκοινιά" του, άπλωσε το άλλο και έκοψε μια φράουλα. Τι νόστιμη που ήταν!



____________________________________


Σημείωση:  Η ιστορία είναι διδακτική και φυσικά έχει υπερβολές.

Ο ήρωας της ιστορίας  προσπαθεί να ζήσει το κάθε λεπτό που του χαρίστηκε, κατανοώντας ότι ο φόβος για τους κινδύνους που εγκυμονούν σε κάθε γωνιά είναι μέρος της ζωής του. Αυτό είναι το σημείο που θα  σταματήσει να φοβάται. 
Τότε και μόνο τότε μπορεί να γευτεί τους καρπούς της ζωής.  

Εφαρμόζοντας το στους εαυτούς μας:  Τότε μπορούμε να γευτούμε κι εμείς, ότι έχει να μας προσφέρει η ζωή. Να ανακαλύψουμε και να χαρούμε κάτω από οποιαδήποτε συνθήκες όσο δύσκολες κι αν είναι αυτές. 
Γιατί μέσα από τον κίνδυνο μπορείς να εκτιμήσεις τα άπειρα δώρα που σου προσφέρει η ζωή απλόχερα, αλλιώς όλα θα είναι άγευστα, και σύντομα θα τα βαριέσαι όλα. 

Διαβάστε κι άλλες "Ιστορίες Ζεν"


Περιπλανώμενοι στην αγορά χάνουμε το χρόνο μας
Μια βροχερή μέρα  
Πόσο καιρό χρειάζομαι προς τη φώτιση
Η ανώτερη άγνοια
Αν καταφέρεις να γίνεις λίμνη
Το πιο όμορφο πράγμα στον κόσμο
Όταν έχω ανάγκη να δω το κακό του άλλου
Όταν μπορείς να μην είσαι ποτέ φτωχός
Η αναμονή της ανάποδης κούπας
Ένας τόσο καλά κρυμμένος θησαυρός 
Όπως βλέπεται τον κόσμο, έτσι ακριβώς και ο κόσμος θα σας αποκαλύπτεται


  Neo Perasma  

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου